κύκλους
κάνει η ζωή, σε κυκλική τροχιά και εγώ γύρω από το τίποτα… και το τοπίο έρημο…
τα όνειρα πουλιά που αποδήμησαν σε άλλες χώρες μόνο κάτι όρνια έχουν μείνει που
περιμένουν να ορμήσουν στο κουφάρι της ψυχής…
πίστεψα
κοντά σου πως φυλάκισα το όνειρο και το ντάντευα….το κανάκευα…..το σιργούλευα …
μα τα όνειρα δεν ζουν σε κλουβιά έτσι χωρίς να το θέλω… χωρίς να καταλάβω πως σου
στέρησα το οξυγόνο… σε έπνιξα και το κερί της αγάπης έσβησε … και έφυγες με τον
καπνό και τον άνεμο… και σε ψάχνω σε κάθε φλόγα… συνεχίζοντας την ατελείωτη
τροχιά γύρω από την μοναξιά και την θύμηση σου …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου