Πώς να φτάσω στο βυθό σου ; Ποια θάλασσα θα γίνει σκάλα για την καρδιά σου ; Πώς να σε ακουμπήσω; Σειρήνα που ξελογιάζεις τον κόσμο καθισμένη νωχελικά
στο βράχο σου … και εγώ μόνο μαζί σου μπορώ
να φανταστώ την ζωή μου και ας χάσω τα λογικά μου… ας πνίγω στα νερά σου … υπέρτατη
ευτυχία … ευλογία και κατάρα … να σε κρατήσω στην αγκαλιά μου… να σου χαρίσω
όλα τα αστέρια της θάλασσας… στα πόδια σου όλοι οι θησαυροί των πειρατών… σμαράγδια…
μαργαριτάρια… κοράλλια… το ασήμι του φεγγαριού και το μάλαμα του ήλιου στα πόδια
σου … όλα μπροστά σου… δικά σου … μόνο ένα βλέμμα, ένα χαμόγελο ζητώ για αντάλλαγμα
… μόνο αυτό … για αρχή… για να αρχίσω να ζω…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου