"Θα φύγω" αυτό έλεγες πάντα... αυτό ήθελες.... να φύγεις... χωρίς βαλίτσες.... χωρίς προετοιμασία.... χωρίς προορισμό.... να μπεις σε ένα τρένο και όπως ο καπνός του φεύγει και χάνεται να φύγουν και να χαθούν όλες σου οι αναμνήσεις... ότι σε πόνεσε... ότι σε κράτησε δέσμιο έτσι να σβήσει στον αέρα και αυτό το λευκό τριαντάφυλλο που τα αγκάθια του ακόμα τρυπάνε την ψυχή σου ..

πάντα έλεγες πως θα φύγεις ... Μα δέντρο ήσουν ..... και αυτό το λευκό τριαντάφυλλο όσο και αν σε πονάει μαζοχιστικά το ποτίζεις με μνήμες μιας αγάπης νεκρής και όνειρα από αίμα... και πότε δεν θα φύγεις και ας ξέρεις πώς μόνο ένα τρένο θα σε έσωζε....