Σε κοιτώ που απομακρύνεσαι... μέσα μου κραυγές πόνου γδέρνουν το μυαλό και την ψυχή μου.... πώς να σε κρατήσω; πώς να κρατηθώ που δεν υπάρχει πια τίποτα... μόνο άγρια άνθη μοναξιάς φυτρώνουν εντός μου... δεν θα σε ψάξω... πλανόδιος πωλητής η ψυχή μου που σκυφτός περιμένει το θαύμα που ποτέ δεν θα έρθει ... Τίποτα πια δεν έμεινε εδώ... φευγαλέες ελπίδες πουλιά στο δέντρο της μοναξιάς με περιγελούν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου