Γράμμα στον Πρίαμο

 

6 μήνες... μια ζωή.... μία κλεμμένη ζωή.... δανική.... πράγματα.... συναισθήματα που ένιωσα και μου τα  έδωσες όλα εσύ χωρίς να ξέρεις εμένα.... άλλο όνομα.... άλλος άνθρωπος.... αληθινά όμως συναισθήματα πολύ και για πολύ καιρό..... τώρα μετά από τόσα χρόνια , λέω έχει ηρεμήσει λίγο το μέσα μου . Μετανιώνω ξέρεις γιατί; Για τα ψέματα που σου είπα, γιατί θα ήθελα να σε έχω στη ζωή μου έστω και σαν φίλο. Πόσα ένιωσα κοντά σου.... Πόσα βράδια αξημέρωτα.. πόσο πάθος ... Πόσο πόθος... όλη μου η ζωή.... μα το όνειρο τελειώνει αργά  ή γρήγορα και εσύ δεν θέλεις ούτε να με ξαναδείς ούτε να μου ξαναμιλήσεις.... και δεν σε αδικώ, απόλυτα δίκιο είχες, μα να ήξερες τι ξύπνησες μέσα μου.... να ήξερες τι συναισθήματα..., τι επιθυμίες που ούτε εγώ δεν ήξερα ότι της είχα μέχρι που σε γνώρισα. Σου χρωστάω ένα τεράστιο συγγνώμη.... μόνο να ξέρεις τίποτα δεν έγινε από κακή πρόθεση... Από επιθυμία έγινε.... από επιθυμία να ζήσω έστω και έτσι στα κλεφτά μία εικονική πραγματικότητα που δεν θα ζούσα ποτέ .... Έστω και έτσι να είμαι μία άλλη....  Μια λαμπερή, ποθητή,ανεξάρτητη γυναίκα....  και έτσι έφτιαξα το ιδανικό avatar....απλά δεν ήθελα να σε χάσω και το ένα ψέμα έφερε το άλλο, η μία βλακεία την άλλη....  μπορεί να μην είχες καταλάβει τίποτα.... που θα μπορούσα να φτάσω μαζί σου; Στο άπειρο.... γιατί αυτούς τους 6 μήνες βρήκα  κάτι ιδανικό....

Το πέρασμα του χρόνου απάλυνε την πληγή... Η αποστασιοποίηση βλέπεις βοηθάει.... Αν σε είχα απέναντί μου.... αν μπορούσα να σου μιλήσω το μόνο που θα σου έλεγα είναι : μίλα μου.... μίλα μου να ακούω φωνή σου..... μίλα μου να νιώθω τα λόγια σου μέσα.....  αγκάλιασε με να χαθώ μέσα σου.... Να κολλήσω πάνω σου και να γίνω ένα μαζί σου.... . Τι υπέροχο όνομα αλήθεια ....αυτούς τους 6 μήνες έγινες ο δικός μου βασιλιάς.
Θα θελα να σε ακούσω μία ακόμα φορά, να σε ακούσω να λες  ένα γεια.... ένα τι κάνεις.... το χαμόγελό σου να ακούσω..... μα μού κλεισες στην πόρτα του παραδείσου και έχεις δίκιο.... ξανά στο λέω έχεις δίκιο.
Δίπλα σου θα μπορούσα να ζήσω όλη μου τη ζωή..... αυτό που γνώρισα ήταν ιδανικό..... αυτό που με έκανες να νιώσω ήταν απίστευτο..... ακόμα κάτι τσιμπάει μέσα λίγο.... Μέχρι και πριν από λίγο καιρό έκανα ψεύτικο προφίλ για να δώ αν είσαι  καλά μετά από 10 ολόκληρα χρόνια..... Θέλω να σαι καλά μωρό μου, μακάρι να μην είσαι μόνος σου... Να σε άκουγα θεέ μου.... να σε άκουγα για άλλη μία τελευταία φορά.... μα είναι απο τις επιθυμίες που ξέρεις ότι δεν θα γίνουν ποτέ πραγματικότητα.
Κλείνω εδώ και σου λέω μεγάλο ευχαριστώ για όσα ένιωσα, για όσα φαντάστηκα, για την έμπνευση. Και ζητάω και ένα τεράστιο συγνώμη για το ψεύτικο κόσμο μέσα που σε έβαλα χωρίς να το γνωρίζεις. Να προσέχεις μωρό μου.... να προσέχεις.... Θα ζεις μέσα μου..... Μπορεί η ένταση των συναισθημάτων, κάπως να έχει ξεθωριάσει, μα η θύμηση σου παραμένει δυνατή....