
Πως χάνεσαι/ χάνονται άνθρωποι σημαντικοί από την ζωή σου...
Πως έρχονται άνθρωποι που δεν περίμενες ποτέ και γίνονται κομμάτι της.... της δίνουν άλλο αέρα... άλλο νόημα.... σου απλώνουν το χέρι και δε σε απογοητεύουν και ας τους την έχεις «στημένη στην γωνία»...
Πως όμως, και αυτοί που έφυγαν και από αυτούς που έφυγες εσύ λόγο αξιοπρέπειας μπορεί να αφήνουν κενό εκείνοι που δεν περίμενες και μόνο μια ανάμνηση εκείνοι που έλεγες «κολλητοί» ...
Όπως και να έχει ένα ευχαριστώ το χρωστάς ακόμα κι αν πόνεσες γιατί ήταν ένα κομμάτι της ζωής σου, ήταν επιλογή σου ...... οπότε εύχεσαι μόνο τα καλύτερα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου