Τα μάτια σου ερωτεύτηκα που είχαν το χρώμα του ουρανού μια ασυννέφιαστη ημέρα… τα μάτια σου λάτρεψα και για να γίνουν ουρανός μου κατάβαση στα σκοτάδια της ψυχής σου έκανα… εν γνώση μου… τα μάτια σου αγάπησα μα δεν θέλησα να δω στα βάθη τους μια τρικυμιά λυσσομανούσε… δεν ήθελα να πιστέψω πως τα σκοτάδια σου τα λάτρευες … πως σαν δόλωμα το χρώμα των ματιών σου είχες για να παρασύρεις και τους άλλους στην δική σου κόλαση… μια ξελογιάστρα νεράιδα που σκότωνες όσους σε πλησιάζανε χωρίς οίκτο κανένα…. Και εγώ μαγεμένος από το γαλάζιο έμαθα να αγαπώ το μαύρο σου …
φαντασία

δεν είμαστε
ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ.
ΠΙΕΡ ΤΕΓΙΑΡ ΝΤΕ ΣΑΡΝΤΕΝ
fairy

Β.Ουγκώ
Η ΤΕΧΝΗ ΠΕΡΠΑΤΑΕΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ Η ΑΓΑΠΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΜΕΣΑ
dancing

Πυθαγόρας
Μην σκαλίζεις με μαχαίρι την φωτιά
cat

Ρ. Κίπλινγκ Αν
όλο τον κόσμο αν (να) αγαπάς, μα και ποτέ παρά πολύ κανένα.
white angels

κενό...
ΤΟ ΚΕΝΟ ΔΕΝ ΓΕΜΙΖΕΙ ΜΕ ΚΕΝΟ
Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2016
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ζωή
Ζωή είναι το σύνολο τον επιλογών μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου