Συντροφιά μου και αυτό το βράδυ το φεγγάρι και οι αναμνήσεις …
Πάλι θα με βρει το ξημέρωμα… και αν για λίγο κλείσω τα μάτια
μπροστά μου έρχεσαι και με στοιχειώνεις…
Λυπήσου με… σου φωνάζω… φύγε… άσε με επιτέλους ελεύθερη…. Μα η
κραυγή μου… η ικεσία μου δεν φτάνει πουθενά …. Και πάλι παρέα με το φεγγάρι τα
πίνω, μαζί του ψιλοκουβεντιάζω και ξέρεις; ξαλαφρώνω έστω για λίγο… ηρεμώ για
κάποιες στιγμές… ξέρω ότι και να γίνει… όποια απόσταση και να μας χωρίζει… όσα
χρόνια και αν περάσουν… σε όποιες αγκαλιές και αν βρεθούμε θα έχουμε πάντα δικό
μας το φεγγάρι … θα έχουμε πάντα δικές μας τις αξημέρωτες μαγικές βραδιές που
το κοιτάζαμε αγκαλιασμένοι….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου