19.2.2015

Πόσο μπορεί να πονάει η αγάπη; Πόσο μπορεί να πονάει το μαζί και να σε σκοτώνει το χώρια; Πεθαίνω μακριά σου, θυμώνω.. δεν έχω ανάσα μακριά σου..δεν έχει χρώματα η ματιά μου.. δεν έχει χτύπους η καρδιά.. δεν έχει ησυχία η ψυχή…. Κόλαση … όλα κόλαση είναι μακριά σου.. «Είμαι εδώ και είσαι εκεί» λέει το τραγούδι… δεν αντέχω το εδώ μου.. ζηλεύω το εκεί σου.. ποιος άπονος , αλύπητος, σαδιστής, ψυχοβγάλτης θεός μας θέλει χώρια; Γιατί παίζει πόκερ στην πλάτη μας η ζωή; Να μηδένιζα τις αποστάσεις απόψε.. το εδώ μου και το εκεί σου να γινόταν ένα.. να κοροϊδεύαμε την μοίρα.. να την ξεγελούσαμε.. να την παραπλανούσαμε.. με μια αγκαλιά.. με ένα χάδι, ένα φιλί, ένα αναστεναγμό.. πώς να ρεγουλάρω τον πόνο; Θεριό που ζητάει να με κατασπαράξει η απουσία σου.. πως να την μερώσω; Την αγκαλιά σου κλείνω τα μάτια και νιώθω.. μαρτύριο η αγάπη.. το ποιο γλυκό και το ποιο πικρό μαρτύριο … αχ! να γινόμουν άνεμος να ερχόμουν κοντά σου … τώρα… να πάψει ο πόνος…  να πάψει…