πάντα πετάς ψυχή μου….. σε ουρανούς χάνεσαι… άνεμοι
αλήτες μακριά σε σπρώχνουν.. σύννεφα σου
κρατάνε συντροφιά… το γαλάζιο του ουρανού στα μάτια σου … μα ψυχή μου μην
ξεχνάς ο κυνηγός παραμονεύει και η παγωνιά ζητά εκδίκηση για το όνειρο… μα εσύ
μην τρομάξεις… μην συμβιβαστείς μην βολευτείς με την σιγουριά κανενός κλουβιού…
για να διασχίζεις τους αιθέρες φτιάχτηκες και όχι για να είσαι κατοικίδιο… πέτα λοιπόν ψυχή μου και μην μετανιώνεις…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου