Θα βρω το θάρρος και θα αφήσω ότι με σκοτώνει…….ότι με
πληγώνει, με ματώνει πίσω μου … μου το χρωστάω ….
Αρκετά με κατασπατάλησα…. αρκετά με υποτίμησα.. με υποβίβασα…. αρκετά άφησα την ψυχή μου γυμνή, απροστάτευτη
στις ορέξεις του όποιου διεστραμμένου…
άγριου…. σαδιστή καιρού …Θα διαβώ την γέφυρα για την Τεραμπίθια και θα ζήσω……
κοίτα…. Το φως βρήκε μονοπάτι και φωτίζει τα βήματα μου…
Θα κομματιάσω τις αλυσίδες… εγώ που τις φόρεσα εγώ θα τις
αφανίσω….
Με περιμένουν….
Όλα τα ταξίδια που δεν
έκανα….
Όλοι οι έρωτες που δεν έζησα…
Όλες οι χαρές που δεν γεύτηκα….
από φόβο….. από έναν ηλίθιο… άχρηστο… ανυπόστατο φόβο…..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου