Πότε θα γίνει αυτό ; δεν ξέρω… αύριο; Σε δέκα χρόνια; Σ’ αυτήν ή στην άλλη ζωή; Δεν ξέρω… μα θα βρεθεί ξανά ο ένας στο δρόμο του άλλου…
Θα σταματήσουμε να ψάχνουμε στα σκοτάδια… σαν πεταλούδα που την τραβάει το φως ο ένας θα τραβήξει την ψυχή του άλλου….γιατί κάτι σου χρωστάω … κάτι μου χρωστάς… κάτι μας χρωστάει το σύμπαν… ο θεός… και εγώ δεν ξέρω ποιος αλλά υπάρχει ένα χρέος και τα χρέη πάντα ξεπληρώνονται όσο και αν αργούν…
Θα βρεθούμε ξανά αγάπη μου και θα ναι γιορτή… πανηγύρι …. Άνοιξη θα ναι και θα αφήσουμε για πάντα πίσω χειμώνες… σκοτάδια και συννεφιές…
Ήλιος θα γίνει ο ένας για την ζωή του άλλου…αεράκι δροσερό …. Όαση να ξαποστάσει… σκιά δέντρου να προστατευτεί…
Δεν τελειώσαμε αγάπη μου να το θυμάσαι… διάλειμα για «διαφημίσεις» κάνουμε και θα βρεθούμε ξανά …..
Σοφία Ζαχαριουδάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου