Άκου… τα μισά
ποτέ δεν τα μπορούσα…δεν τα σηκώνει ο οργανισμός μου, κάτι σαν αλλεργία ένα
πράγμα…
δεν θέλω να κάνω εκπτώσεις
μανάρι μου στα συναισθήματα μου, ούτε ποτέ «αγόραζα» από αυτές.
Πες το εγωισμό..
ιδιοτροπία… ονειροβασία μα ή σ’ έχω ολόκληρο ή δεν σε έχω καθόλου.. δεν μου
ταιριάζουν τα μεσοβέζικα πράγματα…
Αν πονάει; Ναι,
μα καρδιά μου όταν πραγματικά αγαπάς δεν χωράνε εκπτώσεις, ξέρεις ότι θα
πονέσεις, θα πεθάνεις για να αναστηθείς με ένα φιλί, ένα χάδι, ένα βλέμμα… και
εγώ θέλω να νιώθω όλο τον πόνο, όλο τον θάνατο για να είναι ποιο συγκλονιστική
η ανάσταση.
Προτιμώ λοιπόν το
τίποτα από ένα ευτελιστικό κάτι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου