Ώρες ώρες

Τι να σου πω; Ώρες ώρες θα σε ήθελα πλάι μου, κοντά μου. Ώρες ώρες θα ήθελα να με κρατάς αγκαλιά, να με φιλάς και να μου μιλάς με χαμηλή και με γεμάτη αγάπη και πάθος φωνή ή απλά να μου κρατάς τα χέρια και μέσα από την σιωπή να μου λες χίλια πράγματα. Ώρες ώρες νιώθω τόσο πολύ την ανάγκη της τρυφερότητας και του πάθους σου για μένα που σχεδόν με πονάει σωματικά, μπαίνω σε ένα κύκλο αυτολύπησης και αμφιβολίας αυτές τις ώρες. Θα έρθεις ποτέ; θα νιώθεις πράγματα αληθινά και βαθιά για μένα; Θα έχεις υπομονή μαζί μου; Θα σου είναι αρκετή η αγάπη και η αγκαλιά μου; Γιατί μόνο αυτά μπορώ να σου προσφέρω μαζί με την ψυχή μου. Είμαι άξια να ζήσω κάτι τέτοιο; Ένα είναι σίγουρο μου λείπεις τρομερά ώρες ώρες και ας μην σε ξέρω. ας μην σε έχω δει, ας μην σε έχω ακουμπήσει, ας μην σε έχω συναντήσει.... ακόμα...