ΖΩ ΕΝΑ ΔΡΑΜΑ!!!

Υπάρχουν άνθρωποι που παντού γύρω τους βλέπουν δράματα, νομίζεις ότι "τρέφονται" με αυτά, και αν δεν υπάρχουν τότε πολύ απλά τα δημιουργούν οι ίδιοι. Δεν γίνεται να υπάρξουν χωρίς αυτά. Ίσως να έχεις "πέσει" κάποια φορά στην ζωή σου και εσύ σε αυτήν την παγίδα. Εύκολο είναι, και τότε ... αρχίζει η παράσταση... -κόντεψα να πεθάνω χτες από... ή - άστα να πάνε... χάλια είμαι... ή - όλα στραβά μου πάνε κ.λ.π και δώσ’του κλάμα, αναστεναγμούς και βλέμμα απόγνωσης. 

Δεν λέω ότι δεν συμβαίνουν και γεγονότα που σε φέρνουν στα όρια σου, ναι έγιναν γίνονται και θα γίνονται γιατί εδώ ήρθες να μάθεις, και πως τσεκάρει ο δάσκαλος στο σχολείο τι ξέρεις: Με τα διαγωνίσματα και τα τεστ έτσι δεν είναι; αυτό ακριβώς είναι και τα "δύσκολα" που περνάς. Το να δραματοποιείς όμως τα γεγονότα είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Μπλοκάρει και εσένα και τους γύρω σου. Σου στερεί ένα καθαρό βλέμμα για να δεις τις πραγματικές διαστάσεις σε ότι έχει συμβεί μα πάνω από όλα την ενέργεια που χρειάζεσαι για να ενεργήσεις κατάλληλα.

Μη Δραματοποιείς Τα Γεγονότα!!!  Δεν βοήθησε ποτέ κανέναν αυτός ο δρόμος. Δεν δίνει λύσεις και συχνά απομακρύνει τους άλλους από κοντά σου γιατί πολύ απλά κουράζει ή και εκνευρίζει ακόμα. Σίγουρα δεν γίνεται να είσαι παιδική χαρά όταν περνάς μια κατάσταση, μπορείς όμως να την εκθέσεις με "παλικαριά", να πάρεις όποιου είδους βοήθεια χρειαστείς και να παλέψεις χωρίς να την "αναμασάς". 

Τώρα όταν κάποιος άλλος σου διηγείται την 'δράμα" κάποιου τρίτου τα πράγματα είναι ποιο ξεκάθαρα, αν πρόκειται για δικό σου άτομο αξιολογείς μόνος σου την κατάσταση και βοηθάς όπως και όπου μπορείς , αν όχι ακούς και ως εκεί, δεν συμμετέχεις σε αυτό το "θέατρο".