Ένιωθε απογοητευμένη, ότι έπρεπε να κλείσει το κεφάλαιο έρωτα από την ζωή της και ας μην ήθελε πραγματικά να το παραδεχτεί. Ήταν στα όρια της αυτολύπησης και αυτό δεν της ταίριαζε έτσι προσπαθούσε να βρει διεξόδους.
Αυτός ο άνθρωπος ήρθε ξανά στην ζωή της (άραγε γιατί; γιατί τώρα;) και της θύμισε πως όταν πετάς κοντά στον ήλιο συνήθως καίγεσαι.
Ο έρωτας που θα ήταν αμοιβαίος, που θα την γέμιζε δεν θα ερχόταν και έπρεπε να το πάρει απόφαση, Φαίνεται εκείνη δεν είχε γεννηθεί για έρωτες όσο και αν το λαχταρούσε η ψυχή της, όσο και αν το ήθελε με όλο της το είναι.
Δεν είχε δικαίωμα να παραπονιέται, την είχε αγαπήσει πολύ εκείνος κάποτε, μα δεν το ένοιωσε πότε πραγματικά γιατί απλά εκείνη ποτέ δεν τον αγάπησε ερωτικά, ενθουσιάστηκε στην αρχή μαζί του μα της τέλειωσε γρήγορα, αυτή ήθελε το παραμύθι και εκείνος το ζούσε μαζί της αλλά δεν μπορούσε να το εκφράσει, να της το μεταδώσει. Εκείνος έκανε πράξεις και αυτή ήθελε το ροζ συννεφάκι της.
Όμως δεν τον ερωτεύτηκε ποτέ πραγματικά και τώρα ένιωθε ένα μεγάλο κενό και πάνω από όλα απογοήτευση....
Αυτός ο άνθρωπος ήρθε ξανά στην ζωή της (άραγε γιατί; γιατί τώρα;) και της θύμισε πως όταν πετάς κοντά στον ήλιο συνήθως καίγεσαι.
Ο έρωτας που θα ήταν αμοιβαίος, που θα την γέμιζε δεν θα ερχόταν και έπρεπε να το πάρει απόφαση, Φαίνεται εκείνη δεν είχε γεννηθεί για έρωτες όσο και αν το λαχταρούσε η ψυχή της, όσο και αν το ήθελε με όλο της το είναι.
Δεν είχε δικαίωμα να παραπονιέται, την είχε αγαπήσει πολύ εκείνος κάποτε, μα δεν το ένοιωσε πότε πραγματικά γιατί απλά εκείνη ποτέ δεν τον αγάπησε ερωτικά, ενθουσιάστηκε στην αρχή μαζί του μα της τέλειωσε γρήγορα, αυτή ήθελε το παραμύθι και εκείνος το ζούσε μαζί της αλλά δεν μπορούσε να το εκφράσει, να της το μεταδώσει. Εκείνος έκανε πράξεις και αυτή ήθελε το ροζ συννεφάκι της.
Όμως δεν τον ερωτεύτηκε ποτέ πραγματικά και τώρα ένιωθε ένα μεγάλο κενό και πάνω από όλα απογοήτευση....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου