Προχώρα...

Τρέχουν οι σκέψεις σαν τα πούλια
Και ‘συ κυνηγάς μια χίμαιρα
Τρέχει ο άνεμος σε μέρη ξωτικά
Και ‘συ κολλημένη στην ίδια στεριά
Καβάλα τον άνεμο με σώμα την σκέψη
Ξόρκισε φόβους, δαίμονες
Από μυαλό και καρδιά
Γέλα και σκέψου τα χειρότερα τα είδες
Τα έζησες, τα ζεις.
Πάνε μπροστά ίσως στην στροφή να βρεις ότι ψάχνεις,
Ίσως βρεις και ότι φοβάσαι
Προχώρησες όμως αυτό έχει σημασία….